Één groot feest

3 februari 2019
Gewicht: 69,8 kg

De eerste maand van het nieuwe jaar  is voorbij; een aaneenschakeling van mooie momenten.  Wat een begin zeg ! 2019 je bent nu al geweldig en ik vraag me af; kan het jaar nog mooier worden?

Ik bruis van de energie en voel me heerlijk, december is voorbij en januari komt er gewoon achteraan, zonder dat gevoel van; het is januari en nu moet ik op dieet. De hele maand december heb ik die gedachte niet gehad ook niet de gedachte van;  eet maar, doe maar, kijk maar nergens naar want in januari dan mag het niet meer. Nee voor het eerst in mijn leven eens niet, voor het eerst in mijn leven van alles genoten zonder al die vervelende gedachten.

Toen ik startte met Jonathan gaf ik meteen aan dat ik geen 6 maanden maar 7 maanden coaching wilde. “Waarom als ik vragen mag? ” zei Jonathan, nieuwsgierig als de diëtist altijd is. Waarop ik antwoordde: “ik weet dat december altijd weer zo’n maand is waar de hele maand de verleidingen op de loer liggen, ik nergens naar kijk en ik het na die dagen altijd weer moeilijk vind terug in het gareel te komen”.  Aah prima,  dat is duidelijk, dan nemen we januari ook mee in de coaching.  Nu moet ik hier wel om lachen, wist ik veel wat mij te wachten stond.  In december was wel duidelijk dat het om meer ging dan alleen wat kilo’s kwijtraken en in goed overleg hebben we er nog eens 6 maanden coaching achteraan geplakt en vanaf daar zien we weer verder. Balans; een gezonde relatie met voeding, daar ga ik voor en voor minder doe ik het niet.

Het eerste weekend van januari begint met de nieuwjaarsborrel van het werk, lekker eten, drinken en dansen met de collega’s. Ik drink voor het eerst geen alcohol. niet omdat ik niet mag van mezelf, ik heb er gewoon geen zin in. Ik geniet van het lekkere eten en drink water met bubbels. Dan op zondag een high thee; het kan niet op januari begint goed. Elke andere januari zou dit al stress geweest zijn want weet je nog ? De 1^ste januari dat is de dag dat we wéér beginnen, massaal met zijn allen, elk jaar weer opnieuw. Nou deze keer niet, ik niet in elk geval. Ik begin nergens mee, ik ga gewoon door met wat ik al deed en wat voelt dat goed.

Moet wel bekennen dat ik nog steeds heel erg veel op de weegschaal sta. Eerlijk is eerlijk ik geniet van alles maar de weegschaal blijft belangrijk, zolang het getal klopt is er niets aan de hand. Stom eigenlijk want ik heb inmiddels geleerd dat het getal niets zegt, en toch, om de een of andere dubieuze reden kan ik het niet laten en is dat getal nog steeds ontzettend belangrijk voor me.

Het derde weekend van januari is één groot feest! Het begint op de vrijdag ; het is zover het cadeau dat ik van mijn hartsvriendinnen kreeg op mijn 50^ste verjaardag wordt vandaag ”uitgepakt” of beter gezegd er wordt voor mij uitgepakt door niemand minder dan de “creative chef”, een private diner speciaal voor mij, Renate op het bord. Elk bordje vertelt een verhaal, mijn verhaal,  het is moeilijk te beschrijven dat gevoel de emoties die de bordjes bij me oproepen, wat er allemaal door me heen gaat. Het is ongekend en uniek. Eten en emotie zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden en dit is de overtreffende trap daarvan,  het is persoonlijk, en het raakt me meer dan ooit.  Het gerecht : ‘Tomato Peach’, ‘Imperfection is a point of view,’ raakt me ontzettend  en de tranen vloeien rijkelijk.  Het is een middag met een gouden randje, met bijzondere gerechten, die elk een verhaal vertellen, het is zoveel meer dan een mooie borden met lekker eten, dit zijn gerechten met een ziel. Gerechten waar mooie gesprekken uit voortkomen terwijl we ervan genieten. Een middag waarin we samen lachen en samen een traantje wegpinken. Iets moois ontstaat. Groei. Dankbaar.

En alsof dat niet genoeg is voor één weekend, zijn Henk en ik de dag erna uitgenodigd voor de boekpresentatie van het boek “voedsel voor je geest,” geschreven door Jonathan mijn online diëtist en voedingscoach. Ik vind het heel bijzonder en tegelijk ook heel spannend hierbij te mogen zijn en Jonathan te ontmoeten. Ondanks dat ik Jonathan nog nooit heb ontmoet is een bijzondere band ontstaan in de afgelopen maanden en is hij veel meer voor mij dan de diëtist en voedingscoach. Ik heb hem al gewaarschuwd dat de kans groot is dat ik in tranen uitbarst ik ben nu eenmaal een emotioneel type. Weet je wat de lieverd daarop antwoordde; “dan huilen we toch gewoon lekker samen Renate”.

Jonathan is precies zoals ik hem heb leren kennen de afgelopen maanden; een lieverd, een hartstikke mooi mens, een bijzonder mens, met het hart op de goede plek, hij heeft humor en doet wat hij doet met passie en bezieling. En ja we hebben samen staan huilen hoe kan het ook anders na alles wat we hebben bereikt de afgelopen maanden, na alle stappen die we hebben gemaakt in mijn proces op weg naar een gezonde relatie met voeding. We zijn er nog niet, maar jeetje wat zijn we al ver gekomen en wat is dit een mooi moment om hem en zijn allerliefste Imara te ontmoeten. Dankbaar.