Vertrouwen op mezelf

3 juni
Gewicht: 62,1 kg

Ik stuur Jonathan zoals elke maand de foto’s van mezelf en Jonathan staat weer versteld van de verandering. Bijna een jaar coaching en Jonathan vraagt mij de laatste maanden regelmatig wat ik nog wil bereiken, Deze keer antwoord ik dat ik nog zo’n 5 kg kwijt wil, dat ik ergens tussen de 61-63 kg wil uitkomen. Wilde ik eerst ergens tussen de 63-65 beginnen met op gewicht blijven dat heb ik voor de zekerheid toch bijgesteld naar 61-63 kg. Jonathan vraagt mij hier eens rustig over na te denken; “Je gewicht vasthouden is ook een missie en qua gezondheid zit je met je gewicht al een hele tijd goed, daar hoef je het niet meer voor te doen Renate”, zegt hij.

Ik weet dat hij gelijk heeft en dat het tijd wordt om te stoppen met afvallen en te leren op gewicht te blijven, maar dat vind ik hartstikke eng. Jonathan weet dat ik het eng vind en zegt; “Renate kijk eens goed naar wat je allemaal bereikt hebt in het afgelopen jaar, de stappen die je gemaakt hebt, je experiment de afgelopen maand. Heb toch eens wat meer vertrouwen in jezelf, vertrouw op jezelf, je kunt het, je weet inmiddels dondersgoed hoe alles werkt” Moeilijke momenten zullen er altijd zijn, wees daar niet bang voor, die hebben we allemaal weleens. Je hebt zoveel bereikt, je bent zo krachtig en sterk, je kunt het alleen en als er iets is weet je mij altijd te vinden en zal ik er voor je zijn, dat weet je”. “Denk er nog eens goed over na Renate, je hoeft niet nu te beslissen maar denk er eens over na”. Dat doe ik want ik weet donders goed dat hij gelijk heeft en dat het tijd wordt om het alleen te gaan doen.

Na dagenlang nadenken heb ik een idee en blij als een kind dat ik een oplossing heb gevonden waar ik mij goed bij voel app ik Jonathan en vertel wat ik bedacht heb. Jonathan gaat twee weken met vakantie en gedurende deze twee weken is er geen coaching, wanneer Jonathan terugkomt zou ik  anderhalve week coaching hebben en vervolgens zelf op vakantie gaan. Ik vertel hem dat ik de coaching onderbreek tot na onze vakantie om dan de draad weer op te pakken voor de laatste maand coaching en dan ga ik het écht alleen doen.

Jonathan vindt het een prima idee en tot aan zijn vakantie gaan we werken aan op gewicht blijven. Ik vind het spannend maar ben ook opgelucht dat ik deze stap durf te zetten. De komende weken ga ik het helemaal zelf doen en de wetenschap dat de coaching  over een paar weken weer verdergaat geeft mij een goed en veilig gevoel. Ik heb er zin in en ga ervoor, laten zien dat ik het kan vertrouwen op mezelf.

Voor wij op vakantie gaan vraagt Jonathan hoe de afgelopen weken zonder coaching verlopen zijn en zoals altijd krijgt hij uitgebreid antwoord. Lees hieronder mijn verslag:

“De eerste dagen stond ik vaak op de weegschaal, echter dat werd minder in de daaropvolgende dagen tot… dat ene moment waarop ineens alles anders is.

Standaard onderzoekje, je weet wel; het uitstrijkje, zie ik altijd als een berg tegenop (wie niet?) terwijl het zo voorbij is en er nooit iets aan de hand is, tot nu dan. Telefoontje, het ziet niet goed uit, ziekenhuis, biopsie, ingreep, en wachten… een hele week wachten op de uitslag, een stressvolle week. Ik lig de hele dag op de bank, pijn en overmand door gevoelens van angst en onzekerheid. Ik mag 4-6 weken niet sporten kan dus helemaal niets doen behalve mezelf “verwennen” met lekkers. Ik neem een fles wijn, kaas, crackers, autodrop; de roze rakkers, salt & vinegar chips en 5 repen chocolade; gewoon alles wat ik lekker vind; want hé ik ben zielig en dan mag dat.

Eten en emotie gaan bij mij hand in hand, echter deze keer is het voor het eerst in mijn leven anders. Deze keer kies ik bewust voor al dit “feel good food” en weet je wat? Een halve fles wijn, een lege zak chips en 3 repen chocolade verder was ik er klaar mee.  Dit heeft geen zin. Ik voel mij nog steeds kut en heb er straks ook nog een schuldgevoel bij, of erger nog ben misselijk en heb hartkloppingen van de wijn en dat is wel het laatste wat ik wil. Ik schud de fles wijn leeg, en doe de chocolade weg. Dat moment daar ben ik enorm trots op. Weer een stap gemaakt en wat voor één.

Natuurlijk ga ik op de weegschaal staan; 67,2 kg. Ik dacht dat ik gek werd! Hoe kan dit?! Het was even doorbijten om “gewoon” te blijven eten maar ik heb het gedaan. Een week later ga ik weer op de weegschaal staan en weeg ik 62,7 kg. Wat een verschil en dat in één week, ik begin mij meer en meer te realiseren dat het is zoals jij mij al een jaar lang keer op keer vertelt; het draait niet om dat ene moment, het getal wil niets zeggen dat is een moment opname. Alles draait om balans en die creëer je niet op één dag.

Zo is het hier gegaan tijdens jouw vakantie en de afgesproken break en al zeg ik het zelf, het is heel goed gegaan. Ik kan niet geloven wat ik je nu ga zeggen maar wat mij betreft kunnen we stoppen met de coaching. Zou het nodig zijn kunnen we altijd over een paar maanden nog eens een paar weken coaching doen, al denk ik niet dat dat nog nodig is. Jij hebt je werk méér dan goed gedaan het gaat zo goed als vanzelf nu. In de afgelopen week heb ik geleerd dat er altijd weer momenten zullen zijn waarop het zwaar zal zijn, maar ik heb ook geleerd dat ik daar al heel goed mee kan omgaan. Deze afgelopen weken hebben mij dat doen realiseren, ik heb je zelfs niet gemist, geen moment gehad van; nu heb ik coaching nodig. Heerlijk gevoel is dat; vertrouwen hebben in mezelf. Ik geniet van alles en blijf stapjes maken.

Lieve Jonathan, heb ik de laatste tijd nog wel eens gezegd hoe blij ik ben met mijn coach? Hoe blij ik ben dat jij mijn coach was. Dankbaar voor alles.