Één jaar FoodLoveLifeBeing

Vandaag bestaat de blog FoodLoveLifeBeing één jaar en wat vind ik bloggen toch leuk!

Dromen die uitkomen het kan, het bestaat. Mijn dromen schrijf ik op, altijd al gedaan van kinds af aan.  Van recept ideeën tot aan die droomkeuken waarin gekookt en gegeten kan worden, steden die ik graag zou willen bezoeken, landen, restaurants, het maken van een kookboek ooh en een blog dat was ook een droom. Een blog waarop ik mijn recepten deel, en niet gewoon recepten meer elk recept met een eigen verhaal. De blog dat wás een droom, een droom die méér dan uitgekomen is.

De blog bestaat vandaag één jaar en het is nog leuker dan in mijn dromen. Ik geniet elke dag weer van het bloggen en kom echt tijd te kort. Er is trouwens ook een droom bijgekomen; fulltime blogger worden. Ach een mens moet iets te dromen hebben toch?

Het eerste blogjaar is voorbij gevlogen en wat een geweldig jaar was dat, zoveel leuke dingen die op mijn pad zijn gekomen. Af en toe knijp ik mezelf even, of check ik mijn eigen blog, de foto’s, de posts op Instagram en dan blijkt toch echt dat ik niet droom.

Geweldig vind ik het dat jullie koken van mijn blog, dat jullie mijn liefde voor de pancakes en brood delen. Mijn droom en missie; laten zien dat vers koken, zelf alles maken helemaal niet moeilijk is, veel lekkerder is en harstikke leuk. Dat die droom aan het uitkomen is, dat jullie de keuken ingaan om desemstarter te maken, brood te bakken, zelf die tomatensaus maken, granola voor ontbijt, de pancakes, dat jullie lekkere en gezonde maaltijden maken en dat afwisselen met verwennerij uit eigen bakkerij daar geniet ik van en krijg in onvoorstelbaar veel energie van.

Alles eten zonder te diëten, zonder dat eeuwige schuldgevoel; in plaats daarvan met aandacht genieten, dat is inmiddels een missie geworden. Een missie die ontstaan is tijdens de coaching door online diëtist Jonathan Klaassen, een periode waarin ik heel veel geleerd heb over mijn verstoorde relatie met voeding. Leuk detail; in de tweede maand van de coaching zei Jonathan tegen mij: “Renate bloggen dat is nu echt iets voor jou, je maakt zoveel lekkers met groenten, je maaltijden zijn nooit saai, zonde om dat niet te delen. Ik liet hem mijn droom; “blog” zoals ik die ooit had opgeschreven zien en vanaf dat moment is Jonathan blijven vragen; wanneer komt je blog? Hij zei: ”ik blijf de vraag stellen tot je begint met bloggen”.

Het leek wel alsof alles al gepland was, want niet lang daarna vroeg een vriend of ik voor de verjaardag van zijn dochter wilde koken, tuurlijk met alle liefde en plezier doe ik dat. Hij besloot mij te “betalen” in de vorm van deze blog want ook Tim vond net als Jonathan dat die blogknoop maar eens doorgehakt moest worden. Voor ik het goed en wel wist zat ik aan tafel met een heel vriendenteam te brainstormen  over de blog; om alles wat ik in mijn hoofd had vorm te gaan geven.  Dat moment dat ik voor het eerst de blog zag, tranen van geluk, hij is nog mooier dan in mijn dromen.  Maar dan het doen, beginnen met bloggen dat stelde ik telkens uit, vond het eng, maar eenmaal los, was er geen houden meer aan! Ik geniet er zo van. Vind het ontzettend leuk.  Heb nog zo ontzettend veel te delen en elke dag komt er meer bij. Ik kom tijd te kort.

Op 12.02.2019 is het dan eindelijk zover, ik bijt door de zure appel heen en plaats mijn eerste blogpost, het begin van mijn blog avontuur en een avontuur dat is het.

De mensen die mij inspireren; de bloggers die mijn voorbeelden zijn, ik heb ze het afgelopen jaar allemaal mogen ontmoeten. Alleen dat al ! Die ervaringen, die neemt niemand mij meer af. Het zijn stuk voor stuk mooie en bijzondere momenten waarvan ik nooit had durven dromen dat ik ze zou gaan beleven.

De eerste en voor mij meest bijzondere ontmoeting was die met Jonathan Klaassen en Imara Terheggen, een maand voor de blog live ging. Dit was en is zo’n bijzonder moment voor mij om deze twee mensen te ontmoeten, twee mensen die een plekje in mijn hart hebben voor nu en voor altijd.

Zaterdag 19 januari,  mijn allereerste boekpresentatie en dan ook nog van het boek ”Voedsel voor je geest” geschreven door Jonathan Klaassen mijn voedingscoach, mijn held als het gaat om goede voeding en NIET diëten. In het boek rekent hij af met de hypes en alle zin en onzin rondom voeding, een no-nonsense boek dat iedereen gelezen zou moeten hebben, oeps nu dwaal ik af. Ik weet nog dat ik zenuwachtig was, bang dat ik in tranen zou uitbarsten, daar waarschuwde ik hem voor en weet je wat hij zei: dan huilen we toch lekker samen en dat hebben we gedaan ook.

Zondag 20 maart; “De bitterballenborrel” van Ilona, die de lekkerste bitterballen maakt die ik ooit gegeten heb. Het werd een heel bijzondere bitterballenborrel, hier is het zaadje geplant voor het bitterballenboek dat in maart uitkomt, één jaar na die bewuste borrel. Dat boek dat wil, nee, moet je hebben geloof mij nou maar. Ik heb namelijk niet alleen van de bitterballen mogen proeven ik mocht ook het boek proeflezen en ik heb mijn kopie uiteraard al besteld bij de one and only bitterballenkoningin.

Woensdag 17 april stond ik in de keuken van de leuke Simone ( blog Foodquotes) pancakes voor haar te bakken. Simone is mijn inspiratiebron als het gaat om het schrijven van persoonlijke blogs en om “te doen”, ”te beginnen” en niet te blijven uitstellen tot iets perfect is, want dat is het nooit.  Haar persoonlijke blogs hebben mij zoveel steun en kracht gegeven tijdens het herstel van mijn burn-out dat dit mij inspireerde om zelf persoonlijke blogs te schrijven over mijn eeuwige gevecht met het getal en het loslaten daarvan.

Zaterdag 27 mei mijn eerste foodbloggersevent. Ik zal nooit dat moment vergeten waarop ik de uitnodiging kreeg op mijn foodlovelifebeing email adres. Ik wist het zeker dit is een vergissing. Ik stuurde een berichtje terug met de vraag of dit wel klopte! Ik blog maar net, heb weinig volgers op instagram dus echt? Ikke !? Ja jij ! Het is geen vergissing, en zo kwam het dat ik op 27 mei tussen allemaal echte bloggers volop stond te genieten van hét foodbloggersevent van het jaar, georganiseerd door Astrid van BonApetit en gehouden op Hoeve Cortenbach. Het was één groot Limburgs feest.

Zondag 4 augustus een smokersessie georganiseerd door Annemiek van Culinair Westfriesland, met allemaal leuke foodies. Een dag met een gouden randje, een dag waar jezelf zijn genoeg was, een dag waar de vriendschap met Annemiek  mijn #instazus van online naar offline ging, een ontzettend mooie dag waar gelachen, gegeten, gedronken en zelfs een traantje gelaten werd.

Vrijdag 23 augustus het #toffesloffenevent georganiseerd door de leuke Linse Fotografie en Manuela gehouden in Het Baklokaal. Met de leukste foodies sloffen leren maken, een workshop foodfotografie gevolgd en natuurlijk werd er lekker gegeten en heel veel foodie lol getrapt, hoe kan het ook anders.

Zaterdag 31 augustus wordt er een podcast met mij opgenomen door niemand minder dan Simone van den Berg, dé foodfotograaf van Nederland. Haar kookboek kocht ik op de dag dat het uitkwam en nu is ze bij mij thuis, eten we appelkruimelvlaai en neemt ze een podcast met mij op. Hoe dan?

Maandag 2 September en ook nog eens op vrijdag 25 oktober had ik Radio L1mburg op bezoek en bakte ik met Rian mama’s cake en met Peter pancakes in mijn keuken,  live op de Limburgse Radio. Haloooo !!! Kan iemand mij even knijpen ?

Dan is het oktober de maand waarin ik jarig ben, mijn feestmaand, de maand waarin ik mijn volgers wil bedanken door ze te geven waar ik blij van word.  Wat ik nooit had kunnen bedenken is dat ik alles en meer nog dan ik bedacht had mocht weggeven. Maar dan ook écht mocht weggeven, zonder dat de gulle gevers er iets voor terug wilden, ik mocht het doen op mijn manier.  

Woensdag 2 oktober mocht ik bij de eerste lancering zijn van de laatste eetkalender van Francescakookt, weer zo’n moment dat je denkt, echt ? Ikke ? Ik heb genoten van alles, heb om mij heen gekeken en het leukste gesprek van de dag was dat met Jessey de oudste zoon van Francesca. Francesca mijn inspiratiebron als het gaat om je comfortzone verlaten, want zonder het verlaten van mijn comfortzone had ik haar nooit ontmoet.

Dat is niet alles op die dag had ik mijn eerste échte  fotoshoot, een cadeau  van de lieve fotografe Wendy aka DeedyLicious haar cadeau aan mij in mijn feestmaand, zo ontzettend lief. Ik heb tot op de dag van vandaag geen idee hoe ze het voor elkaar heeft gekregen maar ze heeft iets magisch, ik voelde mij na enkele minuten  een heus model en genoot van de fotoshoot. Ikke die als kind huilde als ze op de foto moest en altijd maar dan ook altijd onzeker ben zodra er foto’s gemaakt worden, niet die dag.

Zondag 27 oktober ontmoet ik Lienke dé ochtengek van Nederland, mijn heldin en inspiratiebron als je het hebt over sporten en energiek en met plezier je ochtend beginnen. Ik mocht erbij zijn; bij de lancering van de DearGoodMorning scheurkalender en wat was dat leuk. Er hing een heerlijke energie,  ik ontmoette leuke mensen; we deden 1 minuut challenges, genoten van lekkere hapjes en speelden Bingooo !!!

En als je denkt dat het dat is nee hoor ! Wat dacht je van alle leuke foodies die ik heb leren kennen online en offline, de pancake lunches met foodies bij mij thuis, de lunches met Limburgse foodies, mijn eigen FoodLoveLifeBeing stroopwafelblik dat ik won met het recept van mijn stroopwafelpancakes,  de interactie op instagram met alle lieverds die mij daar volgen.

Maar het allerleukste, mooiste en meest bijzondere is toch wel dat jij mijn blog bezoekt. De blogs leest, recepten kookt, geïnspireerd wordt goed naar jezelf te luisteren, om hulp te vragen,  lief te zijn voor jezelf en ja ik weet het daar worstel ik ook nog steeds mee, maar toch…  Dit is zo bijzonder ik had nooit gedacht dat mijn blog, ikke dus, met zoveel liefde en warmte ontvangen zou worden.

Vandaag is een mooie dag om daar bij stil te staan en dankbaar voor te zijn. De geboortedag van mijn blog op de sterfdag  van mijn oma. Oma stierf op 12.02.2012 en wat zou ze trots zijn geweest dat haar goulash en pruimenplaatcake die inmiddels op de blog staan zo bij jullie in de smaak vallen. 

Lieverds geen idee wat mij en jullie komend jaar te wachten staat maar we gaan er hoe dan ook weer een mooi jaar van maken samen want samen, samen staan we sterk.

DANKBAAR, ONTZETTEND DANKBAAR.